۱۳۸۹ تیر ۲۴, پنجشنبه

كنفرانس علمي و سياست خارجي

اين سال ها اگر به سفارت خانه هاي خارجي مخصوصاً اروپايي ها رفته باشيد حتماً رفتار نامناسب و بعضاً توهين آميز كاركنان سفارت نسبت به شهروندان ايراني را ديده ايد. صف هاي طولاني در خيابان و پشت در سفارت، نوبت هاي چندماهه يا چند هفتگي، درخواست هاي عجيب و غريب براي ارائه مدارك ترجمه شده از دارايي ها، املاك، حساب بانكي، گواهي اشتغال، تأييديه پرداخت هزينه هتل و امثالهم كه در عرف بين المللي متداول نيست همواره پيش روي ايرانيان بوده است. همه اين ها را اضافه كنيد به احتمال زياد نگرفتن ويزا از يك كشور اروپايي.
پس از چند بار رفت و آمد به سفارت مجارستان اين كشور از دادن ويزا به من سر باز زد. مقاله من در چهاردهمين كنفرانس بين المللي آموزش با محوريت "دموكراسي، آزادي و كارآفريني در بستر جامعه مدني جهاني" پذيرفته شده بود و قصد داشتم جهت ارائه آن به شهر پچ مجارستان سفر كنم. اين كنفرانس توسط شوراي جهاني برنامه درسي و آموزش (WCCI) كه امسال چهل ساله شده و مقر اصلي آن در آمريكاست برگزار مي شود.
دبير آمريكايي كنفرانس پس از شنيدن خبر عدم دريافت ويزا خيلي عصباني و متعجب شد و بلافاصله از دبير مجارستاني خواست تا با سفارت در تهران تماس بگيرد؛ او هم چنين كرد اما خبر نداشت كه ديپلماسي ايران با دنيا چگونه است.
من هم كه خيلي ناراحت بودم برايش چنين نوشتم:

... In this age that you give lectures and write papers on Dmocracy, Freedom and Human Right in 14th WCCI conference there are still many people who are harmed and bereaved of their rights. They can't even take part in a scientific society to present their ideas; only because of political problems between governments. Here in Iran is no democracy, no freedom and no human right. Universities and academic people are threatened, arrested and suffered for their idea, because here thinking is forbidden; and I believe there's no difference between Iranian dictator government and an european government who looks politically at an academic person and behaves very rude to him. I wish your discussion about Democracy, Freedom and Human Right be fruitful and redound to a peacefull world where is no difference between races, ethnicities, religions, genders and nationalities...

به گفته دبير كنفرانس نوشته من در جلسه هيئت رئيسه خوانده شده و پيشنهاد شده كه مقاله من از طريق ويدئوكنفرانس ارائه شود. ظاهراً اولين باري بود در اين كنفرانس كسي بدين صورت مطلب ارائه مي كرد. در ابتداي جلسه خانم دبير با لحن خاصي گفت ايشان عليرغم اينكه همه مدارك و مستندات لازم براي اخذ ويزا را داشته اند به ايشان ويزا داده نشده است.

ديروز مقاله ام را با عنوان "Objection Skills as a Neglected Curriculum in Iran" (چكيده، اسلايد) از طريق ويدئوكنفرانس ارائه كردم و مورد استقبال واقع شد. اما...

اما بيش از اينكه نگران و ناراحت ضررهاي مالي و وقت و انرژي كه صرف كردم باشم اين سؤال آزارم مي دهد كه تا كي بايد فقط به خاطر ايراني بودن از خيلي چيزها محروم باشيم؟

۵ نظر:

  1. جمعی ازفعالان سياسي دانشگاهي و پویشگران موج سوم که حدود دو سال پیش با ابتکار محمدرضا جلایی پور، بنیانگذار این جنبش با اعلام همبستگی مجازی عنوان پویشگر و موج سومی را برای خود برگزیده بودند و در انتخابات قبل ابتدا از حضور سیدمحمد خاتمی و سپس میرحسین موسوی حمایت کرده بودند در اعتراض به سومین بازداشت محمدرضا جلایی‌پور بیانیه‌ای تنظیم کرده اند و از کلیه پویشگرانی که پیش از این از گوشه و کنار ایران در سایت موج سوم حمایت خود را از این کمپین انتخاباتی اعلام کرده بودند درخواست کرده‌اند که این بیانیه را در صورت تمایل امضا کنند.
    آدرس سایت : mowj-3.tk
    لطفا امضا و اطلاع رساني كنيد.
    با تشكر

    پاسخحذف
  2. سلام.در پاسخ به پرسش انتهاي پستتان، تا وقتي كه ما مردم از دولت و دولتهاي اينچنيني حمايت ميكنيم بايد هم چوب اينگونه تصميمات نا دولتمردان خود را بخوريم. اين تازه اول راه است. يكي دو ماه ديگه وقتي آثار تحريمهاي همه جانبه مشخص شد آنوقت است كه به امروزمان هم قانع مي بوديم.

    پاسخحذف
  3. سلام
    من برای شما و امثال شمایی که آبروی ایران و ایرانی را در مجامع بین امللی هم نگاه نمی دارید متاسفم.
    این دنیای زودگذر واقعا ارزش این رو داره که به خاطر رفاه بیشتر و رسیدن به مقام بالاتر ارزش های معنوی ظلم ستیزی و مبارزه با استکبار را که فریاد خمینی کبیر نیز بود از دست دهیم<

    یک آشنا

    پاسخحذف
  4. اي آشناي ناشناس
    تا جايي كه در توان داشته ام براي اين مملكت آبرو خريده ام و حتي به اندازه ارزني به رفاه و مقامم افزوده نشده بلكه فقط متحمل هزينه شده ام. در مجامع بين المللي هم نه تنها رفاه و مقامي به من نداده و نمي دهند بلكه به دليل ناركارآمدي نظام ديپلماسي ايران در حمايت از اتباعش مورد جفا واقع شده ام(نمونه اش همين كه نوشته ام). چه كنم كه منافع زمامداران ايران با منافع ايران و ايراني قابل جمع نيست؟
    هر شهروندي به نوبه خود مي تواند باعث افتخار كشورش باشد به شرطي كه حاكمان به دلايل سياسي او را از مجامع علمي، اجتماعي و سياسي حذف نكند.

    پاسخحذف
  5. وقتی فهمیدم ویزا ندادن خیلی ناراحت شدم. ایشالا سال دیگه برادر
    ناراحت نباش

    پاسخحذف