۱۳۸۸ بهمن ۵, دوشنبه

نظرسنجي 2

از آنجايي كه براي نظرسنجي هاي وبلاگ آرشيوي وجود ندارد نتايج نظرسنجي ها قديمي را به صورت يك پيام خواهم نوشت.




سؤال نظرسنجي:



به نظر شما اثرات منفي تغييرات آب و هوايي زمين چقدر جدي است؟



گزينه ها:



1. در اثر اين تغييرات حيات روي كره زمين به پايان خواهد رسيد.

2. انسان براي مقابله با آن راه حلي پيدا خواهد كرد.

3. خطري جدي وجود ندارد و جنجال سياسي و رسانه اي است.



تعداد كل آراء: 10 رأي



تعداد گزينه 1 : 4 رأي (40%)

تعداد گزينه 2 : 4 رأي (40%)

تعداد گزينه 3 : 2 رأي (20%)



تحليل:

در نظرسنجي مشابه كه گالوپ در ميان شهروندان آمريكايي انجام داده است تنها 40% شركت كنندگان سال 2008 اعتقاد دارند كه آنچه به عنوان بحران محيط زيست و پديده گرماي زمين مطرح شده است مي تواند خطري جدي و تهديد كننده باشد. اين رقم در سال 1997 تنها 25% بوده است. در آمريكا دموكرات ها با اختلاف 21% بيش از جمهوري خواهان اين موضوع را تهديدكننده مي دانند.

اگر چه تعداد و ويژگي هاي شركت كنندگان در نظرسنجي من اعتبار لازم را براي تعميم دهي ندارد ولي نتايج به دست آمده با نتيجه نظرسنجي گالوپ شباهت دارد.




اما اين سؤال باقي است كه چرا تا خطر را به چشم نبينيم باور نمي كنيم؟


۱۳۸۸ دی ۲۰, یکشنبه

شب شعر عاشورا

   وقتي "حال" نداري، يا "آينده" روشني داري كه بايد به آن پناه ببري مثل ايام پرملال سربازي و اميدوار باشي و يا به دامان امن "گذشته" پناه ببري. حسن اش اين است كه در گذشته دلواپس هيچ چيز نمي شوي چون همه چيز قبلاً اتفاق افتاده است. نگران اين بشود يا نشود نيستي چون خوب يا بد همه چيز برايت معلوم است؛ مخلص كلام اين كه هيچ چيز با دست كاري از اين بدتر نمي شود. پس با خيال راحت در گذشته مي توان تفرج كرد و ملاحظه "حال" و "آينده" را نداشت.
   چند روز پيش كه داشتم خاطرات مكتوبم را زير و رو مي كردم دست نوشته هاي دل انگيزي چشمانم را قلقلك داد. نوشته ها شعر بودند اما نه شعر كلاسيك؛ شعر نو بودند، خيلي نو. نوشته ها مربوط مي شد به چهارمين شب شعر عاشورا كه گمانم آخرينش بود.
   اولين شب شعر عاشورا در محرم سال 1377 به ابتكار مرتضي پايه شناس و همت هم دوره اي هاي ما حسين نبيان، دانيال كشاني، سهيل نيكزاد، حبيب امامي، دانيال شاه زمانيان، روح اله گيتي نژاد، ميثم احمدي، محمد كاوياني، من و احتمالاً ساير دوستان با حمايت بهزاد عزيز محمدي (اين تركيب را اولين بار دانيال كشاني در يكي از شب شعرها به كار برد.) در آمفي تئاتر دبيرستان علامه حلي برگزار شد. اگرچه دانيال به عنوان اولين مجري اين شب شعر چنان اجراي خوبي داشت كه اجراهاي آقاي ارسلان (سيد محمد) روحاني را تداعي مي نمود ولي اين سهيل بود كه در اجراهاي سال هاي بعد حاجت روا (!) شد.
   دست نوشته ها چيزهايي بودند كه دانيال شاه زمانيان و روح اله گيتي نژاد براي حاضران قرائت كردند. از آن جايي كه فكر نمي كنم از دوستان كسي به اين ها دسترسي داشته باشد (حتي نويسندگان آن) آن ها را اينجا مي گذارم بلكه خوانده شوند.