دو ماه گذشته ماه هاي شلوغي بود. حجم توليدات مكتوبم نسبتاً بالا بود. چند چكيده و پروپوزال و گزارش نوشتم و چند تايي هم هنوز تكميل نشده اند. در عوض دو پذيرش مقاله خوب گرفتم كه ارزشش رو داشت. مقاله اول در فصلنامه مطالعات برنامه درسي، ويژه نامه برنامه درسي و صنعت با عنوان "طراحي و پياده سازي سيستم يادگيري الكترونيكي در سازمان ها؛ شاخص ها و قابليت ها: مطالعه موردي استقرار سيستم يادگيري الكترونيك شركت توسعه پتروايران" و دومي كه همين امروز نامه پذيرشش به دستم رسيد و جذابيتش بيشتر بود از چهاردهمين كنفرانس جهاني تعليم و تربيت ارسال شده بود كه به مناسبت چهلمين سالگرد تأسيس شوراي جهاني برنامه درسي و آموزش با محور هاي دموكراسي، آزادي و كارآفريني با زمينه جامعه مدني جهاني در تابستان آينده در مجارستان برگزار مي گردد. چكيده مقاله ارسالي من به اين كنفرانس از اين قرار است :
(براي بهتر ديدن روي نوشته كليك كنيد.)
ّبله قبول دارم. اما مساله اينه كه هنوز اكثرا معتقدن اين چيزي كه جنابعالي مي فرماييد بدترين بدعتهاست.
پاسخحذففاطمه